Ktoś pewnie zauważył, że przez baaardzo krótki czas blog był prywatny. Teraz nie jest, bo szkoda mi tego opowiadania... jednak nie będę go już dalej pisać. Nie mam kompletnie weny, nie daje rady napisać na tego bloga dosłownie nic. Za to, założyłam nowy blog.
Zapraszam na http://todo-termino.blogspot.com/
Dlaczego???Stworzyłaś tak piękną historię i...odchodzisz???Nigdy bym nie pomyślała,że odejdziesz.Ty nie możesz odejść.Co ja będę czytać???To opowiadanie jest cudowne.Nie czytałam lepszego.Już sobie wyobrażałam jak się pogodzą...Czasem leżę w łóżku,gdy zasypiam i wymyślam co by mogło być dalej w Twojej historii,ale wymyślam też własne wątki zupełnie innej historii.To jest moja metoda.Leżę w łóżku gotowa do spania i nawet nie wyobrażasz sobie jakie super pomysły przychodzą mi do głowy.Wyobrażam sobie scenę i myślami tak jak bym pisała tworzę zdania.Nie piszę bloga lecz Twoje opowiadania szczerze podziwiam.Przeczytałam też ten Twój nowy blog,który powyżej poleciłaś i sądzę,że to też super pomysł na nową historię lecz nie mogę pogodzić się z tym,że nie będziesz kontynuowała tej historii.Jest naprawdę piękna.No i można tyle z nią zrobić...
OdpowiedzUsuńAleksandra <3
Sama również okropnie będę tęskniła za tą historią. Miałam tyle planów, ale tak naprawdę... Cóż, wszystko kiedyś się skończy. Mi również ciężko jest to zostawiać, sama nie mogłam pogodzić się z myślą że nie będę tu już z wami, chociaż tyle szczęścia mi tutaj daliście.
UsuńMam nadzieje że nowe opowiadanie również okaże się chociaż podobnym sukcesem.
Szkoda ze nie dokończyłaś historii. Ale dobrze że już nie jest ten blog prywatny bo nie mogłam wejść. Chętnie będę czytać twój drugi blog :)
OdpowiedzUsuńfajnie ale nie moge komentowac
OdpowiedzUsuńJedyne słowa jakie mam Ci do powiedzenia co do Twojej decyzji, to to że ją szanuje mimo, że uwielbiałam tego bloga i nadal go uwielbiam. Ale i tak Cię zabiję :P
OdpowiedzUsuńkiedy dodasz rozdzial 1 tam
OdpowiedzUsuńkiedy 2 rozdzail tam
OdpowiedzUsuń