Rozdział IV

Diego.

Po wieczorze nudów na szczęście już wracaliśmy do domu. Chyba bym nie wytrzymał, gdybym miał spędzić tam jeszcze chociaż 5 minut. Gdy w końcu mogłem wbiec do mojego pokoju i rzucić się na łóżko, dopiero poczułem że jestem szczęśliwy. Tak, od dzisiaj łóżko to taki mój mały świat. Wiem że w swoim śnie raczej nie cierpiałem leżeć w łóżku, więc zapewne wcześniej też... Ale ludzie się jednak zmieniają, a ja już od dzisiaj kocham swoje łóżeczko i go teraz nie opuszczę, nawet gdyby mama wyciągała mnie siłą. Niech mi da teraz święty spokój. Jestem nastolatkiem, potrzebuje przestrzeni. Więc od dzisiaj zaszyje się pod kołdrą, ewentualnie w szafie i nigdzie nie dam się wyciągnąć. O tak, tak ma być. Od dzisiaj liczy się dla mnie tylko sen. W końcu nie spóźnię się do szkoły, jeśli do niej nie chodzę, co nie? Jeśli się spóźnię, to normalnie będę mistrzem ^^ 

Po chwili postanowiłem już pójść spać - dość wrażeń na dzisiaj. Wziąłem ubranie, potocznie zwane piżamą, u mnie składające się ze zwykłych dresów i byle jakiej koszulki. Ruszyłem do łazienki. Gdy z niej wychodziłem, spotkałem swoją mamę. 

- Już idziesz spać? - zdziwił się trochę. Kolejny dowód na to że wcześniej unikałem łóżka jak ognia. Teraz z chęcią tez bym go sobie po unikał żeby czuła że jest tak jak dawniej, ale ludzie no, zmęczony jestem. Z resztą... Jestem wiecznie zmęczony. 

- Tak, dobranoc. - powiedziałem, i minąłem ją tak po prostu.

- Dobranoc. - odpowiedziała i ruszyła tam gdzie wcześniej, jak sądzę, do sypialni. Ja już po chwili byłem w moim ukochanym łóżku. Dlaczego wcześniej nie zauważyłem jakie ono jest wygodne?

*Rano*

- Diego, wstawaj. - powiedziała moja mama, wchodząc do mojego pokoju. Wejście smoka normalnie. Diego nie ma, pojechał na wymarzone wakacje. Schowałem  głowę pod kołdrą. - Jaki się leń z ciebie zrobił. Wcześniej o 7 rano byłeś już na nogach. 

Po jej uwadze tak naprawdę nic nie zmieniło się w moim życiu. Nadal starałem się ponownie zasnąć, chowając głowę pod kołdrą. Może da mi wreszcie święty spokój?

- Wstawaj, bo muszę iść do pracy. 

- Drzwi wyjściowe zdaje mi się w innym kierunku, i żeby się otworzyły nie potrzebują koniecznie mnie. - stwierdziłem. Nie zamierzałem wstawać. Cały dzień w łóżku, to mi się podoba. 

- Ty idziesz ze mną. Wstawaj i schodź na śniadanie. 

No nie, tego już za wiele! -.- 

Violetta. 

Zeszłam na dół na śniadanie z samego rana. W końcu potem miałam iść do studio, wolałam nie zaspać na pierwsze zajęcia. Pierwsze słowa, które usłyszałam po zajściu na dół brzmiały "Pokarzesz dzisiaj Diego miasto". A gdzie "Dzień dobry" albo chociażby "Cześć"? I dlaczego akurat ja mam organizować czas temu chłopakowi? Jest dziwny... Nie chcę z nim spędzać nawet minuty dziennie. Nie dyskutowałam jednak, bo tata za chwilę zniknął w swoim gabinecie.

Ruszyłam do Olgi do kuchni. 

- Okey, w takim razie kiedy przylezie ten dziwak? - spytałam, wyciągając sobie sok z lodówki. - Nie chciałabym spóźnić się na zajęcia. 

- Weźmiesz Diego do studio? Nie wiem czy to dobry pomysł. - usłyszałam tym razem od Ramallo. 

- Nie mam zamiaru zawalać zajęć przez kogoś takiego, okey? Już i tak wystarczy że muszę być jego niańką. 

- Nie niańką. Jego matka po prostu nie chce by nudził się sam w domu. Przeżyjesz to jakoś. Ale wydaje mi się że branie go do szkoły muzycznej jest idiotycznym pomysłem. Jego ojciec zajmuję się muzyką, może i on wcale o tym nie pamięta, ale jednak. Może sobie przypomni?

- I dlatego mam nie iść na zajęcia? Przestań Ramallo, jeśli już muszę z nim, to chociaż w studio. 

Po chwili przyszedł już Diego. Widać że on też nie był zadowolony. Oboje więc spędzimy ten dzień w niezręcznej ciszy. 

- Zgaduję że ty wolałbyś być teraz w łóżku. Ja też bym chciała być w innym miejscu. Więc rusz ten tyłek i się pospiesz, bo zaraz się spóźnię. - powiedziałam bez zbędnego powitania i wyszłam z domu, omijając chłopaka. Wysłał tylko szybkie "Dzień dobry" w kierunku Ramallo i Olgi, po czym ruszył za mną. Dobrze że chociaż nie zachciewa mu się robić nic ciekawego... I dobrze, bo nie zamierzam łazic z nim po mieście. 

***

Nie mordujcie za złą Violettę :D

Pozmieniałam im trochę charaktery.. a co tam xd

Macie Dielari na koniec * . *